Dawno wywiadów nie było... a tu już połowa rozgrywek za nami

Jondrus wrote: Dawno wywiadów nie było... a tu już połowa rozgrywek za nami

Albo z liderem tabeli

ManowarPL wrote: Jeśli Boćki rozprawią się z Russią będziemy może mieli zmianę lidera.

Przy bardzo, bardzo wysokiej wygranej. Kto wie może składu nie ustawi. Aczkolwiek walkower mnie nie urządza
No ewentualnie Zakopiańczycy

Drugim z naszych rozmówców na ten weekend był Barkas - szkoleniowiec ekstraklasowej drużyny Gdańsk Vikings oraz jednocześnie selekcjoner Reprezentacji Polski. Przeczytajmy, jak Liga U-21 oraz ostatnie poczynania Vikings wyglądają w jego oczach.


Na półmetku rozgrywek Vikings są w środku tabeli. W zapowiedziach przedsezonowych nie było mowy o walce o tytuł, ale podejrzewam, że nie jest to satysfakcjonująca pozycja?

Na pewno wyniki po 5 kolejce spotkań są dalekie od oczekiwań. Nie licząc walkowera Wikingowie mają tylko jeden mecz wygrany i do tego po dogrywce. To daje do myślenia. Młodzi Wikingowie w każdym meczu robią dużo punktów, ale jeszcze więcej tracą.

W przedsezonowych kalkulacjach nie doceniłem doświadczenia zawodników. Już teraz możemy powiedzieć, że odegrało znaczącą rolę. W czele tabeli mamy drużyny, które ogrywają swoich juniorów w meczach ligowych. Niestety tego młodym Wikingom zabrakło. Myślałem, że oprę drużynę na kilku dobrych graczach mających za sobą występy w I składzie (Danjou, Tecław, Piaseczny, Turaj) i dołożę do tego zagraniczny zaciąg, który okazał się nietrafiony.

Możemy jednak doszukać się zawodników Twojego klubu na czołowych pozycjach w statystykach. Choćby 33 złapane podania B. Filipa robią wrażenie. Czy to dobry prognostyk na przyszłość?

Na pewno cieszy wysoka pozycja w statystykach Danjou - mojego młodego QB z Francji i skrzydłowego Błażeja Filipa. Francuz na pewno zagrzeje długo miejsce w klubie, a co do polskiego skrzydłowego to nie wiem, bo ma pewne braki w szybkości i trochę brakuje mu talentu. Pod tym kontem lepiej wygląda partnerujący mu na drugim skrzydle Bazyli Bugiel, który pomimo swoich 17 lat już ma papiery na gwiazdę. Ale on rozbłyśnie dopiero w następnych sezonach.

Czy znasz odpowiedź na pytanie, czego mogło zabraknąć w zażartych meczach z Bitnymi Busiołami i Gdynia Seahawks?

Przede wszystkim zgrania i doświadczenia. Zawodnikom brakuje ogrania i to widać na każdym kroku. Jak wcześniej nadmieniłem, nie spodziewałem się, że doświadczenie będzie kluczowe w tych rozgrywkach. Powoli rezygnuję z zagranicznego zaciągu i wstawiam młodych Polaków do składu. To na dłuższą metę lepiej będzie procentować. No i w tych meczach zabrakło trochę szczęścia.

Teraz czekają nas derby Gdańska. Jaki to będzie mecz? Czy możemy spodziewać się czegoś specjalnego?

Eagles na papierze wyglądają dużo lepiej chociaż też oczekiwałem po nich wyższego miejsca w tabeli. Mecze derbowe, szczególnie trójmiejskie, zawsze obfitują w emocje. Na pewno ich nie zabraknie w poniedziałek. Jaki to będzie mecz? Mam nadzieję, że miły dla oka i ofensywny.

Nie planuję jakiejś specjalnej taktyki na rywala zza miedzy i skupię się na budowaniu składu na następny ligowy sezon. Mam nadzieję, że lepiej mi się poszczęści niż w ostatnim czasie i dostanę kilku dobrych juniorów.

Na koniec pytanie w kontekście całego turnieju. Czy jakiś zawodnik wyróżnił się na tyle, by mieć go pod lupą jeśli chodzi o przyszłość kadry Polski? Liderami większości statystyk są póki co obcokrajowcy.

Na pewno Maciej Butowski z Cardinals Zakopane, ale o tym, że będzie brylował podczas turnieju obstawiali wszyscy. Potwierdził swoje aspiracje kadrowe i jest przyszłością polskiej reprezentacji. Ciekawie wygląda Zygmunt Imiołek - skrzydłowy z LEWY Team, który ma najwięcej przyłożeń z polskich graczy. Runningback Fabian Dulas z Tip Opole ma natomiast świetne statystyki w ilości średnich jardów.

Trochę martwi, że w statystykach dominują zagraniczni gracze, bo przecież rozgrywki mają promować przyszłych reprezentantów Polski, ale ja również nie jestem bez winy próbując przed sezonem ściągnąć kilku zawodników z zagranicy. Wynikało to jednak ze słabego zaciągu w akademii.


Dzięki!

A na koniec weekendu z wywiadami zapraszam na prawdziwy wywiad-rzekę. Przed Wami Jondrus - manager jednej z rewelacji rozgrywek. Jego drużyna, Bitne Busioły, jest obecnie na 3. miejscu w tabeli Ligi U-21 z bilansem 4-1! Przeczytajmy.

Twoja drużyna działa naprawdę niezawodnie w Lidze U-21. Gdzie Twoim zdaniem leży sukces?

Najistotniejszym elementem do tej pory była gra w defensywie. W dotychczasowych meczach, w których niejednokrotnie przeciwnikami były drużyny typowane do miejsc w czubie tabeli traciliśmy, poza jednym przypadkiem, gdzie przecież wiadomo że wyjątek czyni regułę, góra 21 punktów. Niemniej ważna jest jednak nasza gra w ofensywie, która niewtajemniczonym może nie wydawać niczym szczególnym, gdyż nie mamy na koncie jakoś szczególnie wielu przyłożeń.

Przed rozpoczęciem rozgrywek powszechnie wiadomo było, że pietą achillesową naszego teamu jak to ujął Barkas był brak "strzelb". W ostatnim tygodniu przed U-21, rozegraliśmy towarzyski mecz z Cracow Broncos. Z przodu testowano 4 graczy, z których dobrze zaprezentował się jedynie Seth Mosqueda sam łapiąc więcej podań i zdobywając więcej jardów niż pozostał trójka łącznie i zdobywając zwycięskie przyłożenie. Wskoczył się więc do pierwszego składu, lecz Harry Daniels w pierwszym meczu nie mógł się do niego przekonać, jakoś tak nie zaiskrzyło między nimi od pierwszej chwili. Po przegranej nastąpiła jednak ostra krytyka w lokalnej prasie, że młody zdolny silny skrzydłowy był za mało wykorzystywany w meczu. Widocznie Daniels bierze do siebie to co piszą media, bo z meczu na mecz coraz częściej Mosqueda był wybierany przez niego jako adresat podań. Zresztą jak widać jest to z to z obopólną korzyścią dla obu, co ma swoje odbicie w statystykach.

Twoim celem było wygranie 2-3 meczów, a tymczasem zwycięstw jest już 4. Czy to pora na zrewidowanie celów na Ligę U-21? Na mierzenie wyżej?

Po dwóch pierwszych kolejkach, porażce i zwycięstwie w męczarniach raczej nie zakładaliśmy specjalnie większej liczby zwycięstw, aczkolwiek znalezienie się w dolnej części tabeli daje szanse na konfrontacje z teoretycznie słabszymi przeciwnikami. Zdobycie 48 pkt. przeciw Wikingom było sporym zaskoczeniem, ze względu na dotychczasowy deficyt w ataku i napełniło serca kibiców nadzieją, że jednak można o coś jeszcze zawalczyć, bo co prawda niby tylko juniorzy Wikingów, ale co nazwa to nazwa. Od tego momentu sukces w każdym kolejnym meczu napędza wiarę w to, że w następnym też można ten sukces osiągnąć.

Przed nami trudne mecze w górnej części tabeli. Nie sposób przewidzieć kto z kim zagra, więc ciężko przewidzieć kto z jakim bilansem skończy. Będę celował w podium i byłby to dla mnie sukces, ale bardziej prawdopodobne wydają się jednak lokaty 4-5. Zaakceptuję w ostateczności 6 miejsce, ale każde poniżej uznam w obecnej sytuacji za porażkę.

Przewidywaliśmy dobrą postawę Gawlikowskiego i Danielsa. Gawlikowski jest obecnie najlepszym przechwytującym Ligi U-21, a Daniels podaje z godną podziwu trzecią skutecznością. Kogo jeszcze możesz wyróżnić?

W pierwszej kolejności wyróżnić trzeba Mosquedę, który wdarł się przebojem do składu. Bez niego byłoby po prostu ciężko i nie bylibyśmy tu gdzie jesteśmy.

Myślę, że druga osobą wartą wyróżnienia jest Anzelm Piechota, zawodnik który jest najdłużej w drużynie. W jedynym meczu, w którym nie zagrał drużyna straciła aż 35 pkt. i już tylko ten fakt dobrze oddaje jaki ma on wpływ na drużynę. Jest takim dobrym duchem.

A tak w ogóle to Gawlikowski, Daniels i Piechota to trzech zawodników najdłuższym stażem w zespole i wszyscy brali udział w meczach pierwszego sezonu po założeniu klubu, w tym w legendarnej dla lokalnej społeczności pierwszej wygranej w meczu ligowym z niebotem mianowicie z Cardinals Zakopane. Zdjęcia z tego meczu po dziś dzień zdobią ściany przy wejściu na stadion, a sama wygrana przyczyniła się do garnięcia się młodzieży do football'u, stąd też teraz jej tak wiele w klubie. Cytując klasyka "Drużyna Bitnych Busiołów wręcz pęka w szwach od juniorów". Mile widziana była by więc powtórka z rozrywki, za jakiś tydzień, może dwa.

Na rozkładzie Twoich zwycięstw są już 4 mocne ekipy. Który z meczów oceniłeś jako najtrudniejszy?

Jak już wspomniałem, tydzień przed rozgrywkami graliśmy z Broncos towarzysko. Skończyło się 7-0, a dodatkowo w tym meczu Lukas skorzystał z pomocy kilku starszych graczy. Do meczu drugiej kolejki przystępowałem więc spokojny, bo wydawało mi się, że wszystko działa na naszą korzyść. Po pierwsze ja przetestowałem w tamtym towarzyskim meczu kilku graczy, którzy ostatecznie nie załapali się do składu na ten mecz, czyli teoretycznie wystawiłem silniejsze zestawienie, jemu odpadli starsi czyli teoretycznie wystawił słabszy skład.

My w pierwszym meczu przegraliśmy dwoma przyłożeniami z Akademią Sithów, czyli jednym z faworytów rozgrywek, Broncos przegrali dwoma przyłożeniami z Warsaw Eagles Lans, którzy do faworytów raczej zaliczani nie byli. No więc sobie tak dywagowałem i tym tokiem myślenia doszedłem do wniosku, że będzie wygrana tak na luzie 2-3 przyłożeniami. No więc pierwsza kwarta 0-0, spoko zdarza się. Potem druga 0-0, no dobra wystarczy nam skromne 7-0. Trzecia kwarta 0-0, no czuć w powietrzu lekkie podenerwowanie. I w końcu jest 4 minuta 4 kwarty przyłożenie, ufff... było blisko, ale 7-0 też dobre. A tu nagle 10 minut później trach 7-7 i dogrywka. No i pojawia się myśl no to już nas dojadą. Ale całe szczęście dogrywka dla nas. Co nas nie zabije to nas wzmocni, jak pokazały dalsze mecze.

Teraz jednak pojedynek z najtrudniejszym rywalem. Czy da się w ogóle powstrzymać lidera?

Lewyino pokazał, że można go przynajmniej nastraszyć. Eagles Gdańsk też prowadzili przez 3/4 meczu wyrównany bój. Mamy dylemat czy zagrać takim ustawieniem jak w ostatnich meczach czy postawić na pewną innowację. Raczej zagramy coś innowacyjnego, bo choć istnieje obawa że zbytnie kombinowanie może zakończyć się pogromem, to gra sprawdzonym ustawieniem też niewiele może dać.

W każdym razie fajerwerki mamy przygotowane i albo stworzą nam piękne widowisko albo wybuchną w ręce. Jak będzie przekonamy się już niedługo.


Bardzo dziękuję za poświęcony czas!