Najwyższy czas założyć nowy temat sezonowy.
Jak przewidujecie własne działania? Dokąd zmierzacie? Jakie są plany?

Moim okiem eksperta pierwsza liga, do której zawitało aż pięć ekip, czyli 50% liczebności ekstraklasy, nie będzie łatwym wyzwaniem. Tak naprawdę nie ma za bardzo komu odpaść. Najsłabszym ogniwem wydaje się być Russia U23, ale jak wiemy w zeszłym sezonie potrafili dwukrotnie ograć Vikings Gdańsk, którzy po pozbyciu się kilku zawodników nie grali już tak koncertowo jak kiedyś, a czerwcowe odejścia ze składu pogorszyły dość mocno atmosferę w drużynie. Nie wygląda na to by gdańszczanie w tym stanie mogli poprawić swój najlepszy wynik, czyli piąte miejsce w ekstraklasie. W trudnej sytuacji jest drugi zespół z Gdańska, który mimo awansu pozbył się trzonu drużyny. Niestety wygląda na to, że Eagles będą mocno bronić się przed spadkiem. W nie lepszej sytuacji będzie inny klub z Trójmiasta Sopot Dolphins, który co prawda w zeszłym sezonie gładko obronił się przed zdegradowaniem do niższej ligi, ale obecnie nie ma już botów. Na podobnym poziomie sportowym jest Cardinals Zakopane więc ten zespół również włączy się raczej w batalię o przetrwanie niż o topkę. Pocieszeniem jest fakt, że jest jeszcze Lugansk Sarmats, który na papierze nie wygląda tak strasznie i jest to jeden z kandydatów do tego by nasze ekipy rozstrzygały mecze na własną korzyść.

Na drugoligowych frontach znajduje się aż dziewięć polskich drużyn. O awans do elity będzie im niezwykle trudno bowiem w każdej grupie znajdują się solidni faworyci. W pierwszej grupie prawie niemożliwe będzie wygrać bój o pierwsze miejsce z Zarnovica Terminators. Dla tej ekipy to ostatni gwizdek by wyjść z II ligi i dlatego nie wydaje mi się aby znów odpuścili sobie ten cel. W drugiej grupie najlepiej wygląda Cassovia Steelers, ale to tylko sport tu wszystko jest możliwe, a przecież mamy tam aż pięć polskich zespołów. Najmniej realnie wyglądają szanse w trzeciej grupie, choć przetrwanie nasze kluby mają zapewnione dzięki kilku botom.

Dla Wikingów nadszedł trudny czas

Problem nr 1
Trzy sezony w ekstraklasie i cały czas walka o utrzymanie, co przekłada się na oglądalność meczy przez kibiców, sprawiły że klub wychodzi na "0" lub nawet lekko pod kreską. To sprawia, że nie można inwestować w nowych zawodników, a nawet ławkę rezerwowych należy mocno ograniczać. Może rozwiązaniem będzie spadek do II ligi i odkucie się na meczach z większą ilością kibiców?

Problem nr 2
Przez ostatnie dwa sezony Wikingowie nie otrzymali żadnych rewelacyjnych juniorów ze swojej szkółki. Strasznie pechowo rozkładały się skille, a jeśli już jakiś młodzik dobrze rokował, to szybko dostawał capa. Stąd problem z odmłodzeniem kadry.

Problem nr 3
Starzenie się zawodników, którzy przez kilka sezonów stanowili o sile Wikingów. To prawdopodobnie będzie ostatni sezon 31 letniego już islandzkiego TE - Bjarki Þór Markússona. Reprezentacyjny WR Mikołaj Napierała ma 27 lat i jest w wieku optymalnym żeby coś osiągnąć. To też ostatni dzwonek dla liniowych zawodników. Ten sezon, może jeszcze następny jestem w stanie utrzymać przyzwoity poziom, ale potem brakuje następców.

Cele na sezon 25

Liga
Utrzymanie się, ale nie za wszelką cenę. Jeśli stwierdzę, że budżet klubu będzie zagrożony, to sobie odpuszczę i pozwolę na spadek, żeby za 3-4 sezony wrócić na szczyt z nową kadrą.

Polish Cup
Niezwykle trudno będzie ugrać cokolwiek w tym sezonie. Seahawks są absolutnymi faworytami, a kilka drużyn zrobiło olbrzymi progres więc półfinał będzie sukcesem.

Puchar Regionalny
To niestety najbardziej nieobliczalne rozgrywki. Można bez większego trudu dotrzeć do ćwierćfinałów za przeciwników mając booty lub niezbyt wymagających IV i III ligowców. A można trafić już w drugiej rundzie na topową drużynę. Trudno zatem cokolwiek wyrokować. Ale Wikingowie będą się starali każdy mecz wygrać.

Liga U-21
Już teraz trwają przygotowania do zebrania drużyny, która powalczy w tej nowej formule rozgrywek. Niestety, muszę posiłkować się zagranicznym zaciągiem, bo nie zbiorę samych Polaków, czego bym sobie życzył. Przykładam duże znaczenie do tych rozgrywek, bo ci zawodnicy mają stanowić podstawę kadry Wikingów za 3-4 sezony.

Niesamowicie mocno wzmocnili bieganie. Teraz będziemy mieli zawody nie w podawaniu, tylko w bieganiu po boisku, od czego nawet drużyny z PLFA coraz mocniej odchodzą i częściej próbują podawać, a w tej grze niestety powracamy do korzeni.

Runningbackowie osiągali naprawdę niesamowite yardy, czasem nawet przebiegając całe boisko. Jak dla mnie to bieg powinien wynosić do 10 yardów, rzadko kiedy więcej, a już na pewno nie ponad 30. Co więcej, nie chciałbym nikogo urazić ani obrazić, ale robili to przeciętni RB, którzy nie załapaliby się do składów II lig.

Wszyscy wiedzą, że przeciwko botowi to nie gra się inaczej jak tylko biegami. Sam miałem wiele ponad 80 yardowych. Chodzi mi o to, że teraz można robić długie biegi przeciw żywemu graczowi, nie wspominając, że przeciwko pierwszoligowym zawodnikom, tak jak miało to miejsce chociażby w meczu Sopot Dolphins vs Rzeszów Giants. Biegów na ponad 30 yardów w wykonaniu Giants mieliśmy co niemiara, gdzie jeszcze tydzień temu takie rzeczy nie miałyby miejsca.

Wygląda też na to, że RB trzeba będzie robić łapanie, bo są do nich podania.